เป็น [อัลเฟน็อค] ไม่พอต้องไปต่างโลกอีก!!!

ผม X ชื่อ x จริงๆเป็นคนไทย อยู่ในวัฒนธรรมที่มีอาหารที่อร่อยที่สุดในโลก แล้วก็เป็นวัฒนธรรมที่การโกหกเป็นเรื่องปกติ เพราะถ้าเกิดพูดความจริง 

"ทุกคนก็จะบอกว่ามึงเป็นคนไม่ดี" x ได้ยินแล้วก็มองท้องฟ้า 

วันนี้ก็เป็นวันแจ่มใส อีกวันหนึ่ง ถ้าเกิดไม่มีคนมาปั๊มหัวใจผมตอนนี้อะนะ

"ทีไหนกันนะ" x มองไปรอบๆแต่ก็เจอแต่สีขาว 

ในระหว่างนั้นก็มีมนุษย์ที่ตัวโปร่งแสงกระซิบข้างหลัง x เบาๆ

"แต่ไม่ใช่คนที่ ฉันเล้งเอาไว้นี้" ??? ได้เดินวนรอบตัว x และสังเกตอย่างไกลชิด

ผมรับรู้อย่างชัดเจนว่าถ้าเกิดขยับจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับผมอย่างแน่นอน ซึงนั้นไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการอย่างแน่นอน

หลังจากที่ ??? ตรวจเสร็จแล้วก็ได้ พึมพำ บางอย่างก่อนที่จะพยักหน้า ถึงจะไม่มีใบหน้าให้ทำก็เถอะ 

"แต่ในเมื่อแกตายเพราะฉัน ฉันจะให้ของสักอย่างแล้วส่งแกไปเกิดใหม่บนโลกปกติแล้วกัน" ??? ได้เปิดหน้าจอโปร่งใสขึ้นมาเลื่อนดูสักพักนึง 

ผม ก็เห็นเช่นเดียวกันมันเป็นช่วงเวลาชีวิตของผมที่ถูกบันทึกเอาไว้ อย่างละเอียดเลยด้วยซ้ำเป็นเหมือนกับพอให้เร็วขึ้นเป็น 10000 เท่า

"ความปรารถนาล่าสุดของเจ้าคือต้องการกลายเป็น อัลเฟน็อค นิไม่สิแค่อยากได้เซลล์ อัลเฟน็อค ในรูปแบบเข็มฉีดยาเท่านั้นไม่ได้ยากอะไร" ??? 

หลังจากนั้นก็ได้มีแสงสีขาว สว่างรอบตัวผมก่อนที่จะรู้ตัวอีกทีผมก็กลายเป็นเด็กทารกไปแล้ว 

[17 ปีผ่านไปไวเหมือนนิยาย]

หลังจากที่ x มาเกิดใหม่เวลาก็ได้ไหลผ่านไป ชีวิตเขานั้นช่างเรียบง่ายแล้วไม่ได้ต้องการอะไรพิเศษ เพราะฉะนั้น

เข็มฉีดยาเซลล์ อัลเฟน็อค ที่ถ้าเกิดฉีดเข้าไปจะทำให้อายุสั้นลงเหลือแค่ไม่กี่สิบปี เขาก็ตัดสินใจที่จะไม่ใช้ ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์สำคัญอะนะ

"วันนี้ก็อากาศแจ่มใสอีกวันหนึ่ง" ผม ได้เดินข้ามทางม้าลายพร้อมกับมองท้องฟ้ายังแจ่มใส

ในระหว่างนั้นก็ได้มีรถบรรทุก 10 ล้อขับด้วยความเร็ว 500 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ก่อนที่จะลากเบลกมาเป็นกิโลเมตร

แต่อนิจจาความเร็วขนาดนั้นมันหยุดได้ที่ไหนกันล่ะ จึงไม่เกิดเหตุการณ์คนถูกรถชนเกิดขึ้นจึงเป็นคนๆนั้นกระเด็นเข้าไปฝังในกำแพง 

"อ็ากกกกกกกกก" ผม หลังจากมองท้องฟ้าได้ไม่นาน ก็ถูกรถชนเข้าจนกระเด็นไปฝังในกำแพง 

สติของผมมันเริ่มเจือจางลงเรื่อยๆแต่ในความคิดวินาทีสุดท้ายนั้นผมก็ได้หยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาฉีดในวินาที่สุดท้ายของชีวิต!!!!